Het Programma Aanpak Stikstof (hierna: PAS) bevat het beoordelingskader voor activiteiten die stikstofneerslag veroorzaken in beschermde Natura 2000-gebieden. De stikstofneerslag heeft namelijk negatieve gevolgen voor de natuurwaarden en het PAS is ontwikkeld om maatregelen te nemen om de gevolgen van stikstofneerslag af te laten nemen. Tegelijk wordt met het PAS ruimte gegeven aan bestaande en nieuwe economisch ontwikkelingen. Zo kan toestemming worden gegeven voor activiteiten die stikstofneerslag veroorzaken op Natura 2000-gebieden. Hierbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan het blijven ontwikkelen van de veehouderijsector.
Momenteel is de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) nog in afwachting van de beantwoording van prejudiciële vragen die gesteld zijn aan het Hof van Justitie op 17 mei 2017 over het PAS (ECLI:NL:RVS:2017:1259). Nu is in vijf zaken een voorlopige voorziening aangevraagd.
Vrijdag 9 maart 2018 heeft de voorzieningenrechter van de Afdeling uitspraak gedaan inzake vijf verleende vergunningen op grond van de Natuurbeschermingswet 1998 voor de wijziging of uitbreiding van agrarische bedrijfsactiviteiten van melkveebedrijven, pluimveebedrijven en een rundveehouderij (ECLI:NL:RVS:2018:795). De activiteiten die met de verleende vergunningen kunnen worden gerealiseerd, zorgen voor toename van stikstofdepositie op stikstofgevoelige natuurwaarden in Natura 2000-gebieden. Het college van gedeputeerde staten van Noord-Brabant en Gelderland heeft voor de toename van stikstofdepositie die de vergunde bedrijfsactiviteiten veroorzaken ontwikkelingsruimte beschikbaar gesteld en heeft dus op grond daarvan de vergunningen kunnen verlenen.
De voorzieningenrechter heeft ten aanzien van de twee Nbw-vergunningen voorlopige voorzieningen getroffen; de overige drie verzoeken tot het treffen van een voorlopige voorziening zijn afgewezen. Dit betekent dat twee bedrijven voorlopig niet mogen uitbreiden. De voorzieningenrechter legt hieraan ten grondslag dat niet kan worden uitgesloten dat de toename van stikstofdepositie op bepaalde plaatsen nadelige of onomkeerbare gevolgen voor de natuurwaarden zal hebben. Omdat in een aantal natuurgebieden al meer dan 60% van die stikstofruimte is uitgegeven, is de buffer van 40% op die plaatsen niet of niet meer volledig aanwezig. Hierdoor kunnen onomkeerbare gevolgen ontstaan voor de Natura 2000-gebieden. Reden voor de Afdeling om de vergunningen voorlopig te schorsen.
Meer informatie? Zie onze pagina over natuurbescherming of neem contact op met een van onze juristen. Zij staan u graag te woord.
